MALFORMACJE - Klasyfikacja
3. Malformacje żylne
Podobnie jak malformacje limfatyczne grupa ma bardzo szerokie spektrum objawów klinicznych od izolowanych pojedynczych poszerzeń żylnych lub mas gąbczastych do licznych zmian obejmujących wiele narządów.
W odróżnieniu od naczyniaków są miękkie i łatwo poddają się uciskowi. Często niesłusznie nazywane były naczyniaki jamistymi. Widoczne jako błękitnawe plamy o różnej intensywności barwy, malformacje mieszane żylno-kapilarne (włosowate) prezentują kolory od czerwonego do fioletowego.
U dzieci z malformacją żylną często obserwowane są zakrzepice żylne powodujące silne dolegliwości bólowe. w badaniu stwierdza się tkliwości bolesność w miejscu wyczuwalnych zakrzepów w świetle naczynia. W badaniu radiologicznym obserwowane być mogą pojedyncze lub mnogie phlebolity. Zastój krwi w obrębie zmienionych naczyń doprowadzić może wtórnie do koagulopatii ze zużycia.
Polecanym obecnie leczeniem malformacji żylnych jest skleroterapia, poprzez bezpośrednie podawanie do zmiany środków obliterujących np. 95% alkoholu. Uzupełnieniem jest zabieg chirurgiczny w zakresie tkanek poddanych obliteracji. Zazwyczaj jednak nie jest możliwe całkowite zniszczenie malformacji żylnej. W obliteracji małych naczyń żylnych powierzchownych dobre efekty uzyskuje się laseroterapią.
Całkowite leczenie malformacji żylnej jest jej całkowite wycięcie, jak wspomniano uprzednio często nie możliwe do przeprowadzenia. Istotnym ograniczeniem jest efekt kosmetyczny lub czynnościowy jaki może być rezultatem zabiegu operacyjnego. Te same powody są wskazaniem do częściowej redukcji masy malformacji. Poprawa funkcji kończyny, zmniejszenie dolegliwości bólowych korekcja defektu kosmetycznego przemawiają za podjęciem leczenia operacyjnego
Nie poleca się podwiązania naczynia tętniczego zaopatrującego zmianę ze względu na możliwą martwicę tkanek niedokrwionych.